Friday, January 27, 2012

ქართული სულით "ცაჰალში"

 ისრაელის თავდაცვის არმია ("ცაჰალი") დღემდე სამართლიანად ითვლება მსოფლიოს ერთ-ერთ მოწინავე სამხედრო მანქანად. მის ერთ-ერთ დამფუძნებლად  კი ქვეყნის პირველი პრემიერ მინისტრი, დავიდ ბენ-გურიონი ითვლება. ბენ-გურიონი სამხედრო საქმით ახალგაზრდობიდანვე იყო დაინტერესებული. 1906 წელს, უნივერსიტეტის დამთავრების შემდეგ ის  პალესტინაში ჩავიდა და ებრაელთა თავდაცვის ორგანიზაცია "ჰაშომერის" დაარსებაში მონაწილეობდა. პირველი მსოფლიო ომის დროს კი ებრაული ლეგიონის ფორმირება და პალესტინის გათავისუფლებისთვის ბრძოლა ითავა. ამიტომაც ლოგიკური იყო, რომ როდესაც 1948 წელს ისრაელი როგორც სახელმწიფო შედგა, მისმა პრემიერმა მთავარი აქცენტი ქვეყნის თავდაცვითი პოტენციალის გაძლიერებაზე გააკეთა.

ამის შემდეგ კი "ცაჰალის" აღზევება დაიწყო. ისრაელმა 1948 წლიდან დღემდე არაერთი ომი გამოიარა, მათი აბსოლუტური უმრავლესობა  კი სწორედ ებრაელთა სახელმწიფოს გამარჯვებით და ისრაელის ტერიტორიის გაფართოვებით დასრულდა. ისრაელის თავდაცვის არმიაში დღემდე სამწლიანი სამხედრო-სავალდებულო სამსახური მოქმედებს. ქვეყნის რეგულარული არმიის რიგებში სავალდებულო სამსახურის გავლა თითოეული ებრაელის ვალია, რომელიც სამხედრო საქმისთვის ვარგისია.




 "ცაჰალში" ე.წ. "ალიას" შემდეგ მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან ისტორიულ სამშობლოში დაბრუნებული ებრაელებიცმოქალაქეები მსახურობენ, მათ შორის არიან  ქართველი  ებრაელებიც. დღეს სწორედ ერთ-ერთ მათგანზე უნდა მოგითხროთ. ჩვენი სტატიის მთავარი გმირი 21 წლის დავით ბააზოვია, რომელიც საქართველოში, ბათუმში დაიბადა. სამხედრო-სავალდებულო სამსახური სულ რაღაც 2 თვის წინ დაასრულა და საქართველოში მეგობრებისა და ახლობლების სანახავად დაბრუნება გადაწყვიტა. რიგი მიზეზების გამო ჩვენმა რესპოდენტმა არც თავისი ქვედანაყოფის ზუსტი სახელწოდება დაასახელა და არც კონკრეტული სპეცოპერაციების დეტალები გაგვიმხილა, თუმცა ინტერვიუზე უარი მაინც არ გვითხრა;
დავით ბააზოვი - "დავიბადე ბათუმში 1990 წელს, 2 წლის ასაკში ოჯახი საცხოვრებლად ისრაელში გადავიდა. პრაქტიკულად  ისრაელში გავიზარდე, მე8-ე კლასამდე იქ ვცხოვრობდით. ამის შემდეგ კვლავ უკან, საქართველოში დავბრუნდით. მოვინათლე მართლმადიდებლურად, ვსწავლობდი ბათუმის სასულიერო გიმნაზიაში."


17 წლის ასაკში მას ისრაელში მოუწია დაბრუნება, მიზეზი კი სამხედრო-სავალდებულო სამსახური იყო.

-რამდენად საამაყოა შენთვის რომ ემსახურებოდი საკუთარ ქვეყანას და ისრაელის შეიარაღებულ ძალებს?

"ჩემთვის ძაან რთულია არჩევანი გავაკეთო საქართველოსა და ისრაელს შორის. მე აქაც გავიზარდე და იქაც, ნახევარი ცხოვრება საქართველოში მაქვს გატარებული, ნახევარი ისრაელში. ისრაელი მიყვარს იმიტომ რომ იქ უდიდესი გამოცდილება მივიღე, ვიმსახურე იქაურ ჯარში და შესაბამისად მიყვარს ეს ქვეყანა, თუმცა გული საქართველოსკენ მომიწევს, ისრაელში ყოფნის დროს საქართველო ძალიან მენატრება. თუმცა მე ნამდვილად ვამაყობ იმით რომ ვმსახურობდი ისრაელის თავდაცვის არმიაში."

- რამდენად რთულია "ცაჰალში" სამხედრო სამსახური ?

"მე ვირიცხებოდი ისრაელის არმიის ერთ-ერთ ქვეით ბატალიონში, თავიდან ძალიან გამიჭირდა. საქართველოში ვარ გაზრდილი, შესაბამისად მენტალური განსხვავება იყო ჩემსა და დანარჩენ სამხედროებს შორის, თუმცა მალევე დავამყარე მათთან კარგი ურთიერთობა. ჯარში ყოფნის პირველი წელი საკმაოდ რთული იყო, თუმცა მომდევნო ორი წელი მშვენივრად ვგრძნობდი იქ თავს."

რამდენად რთულია ებრაელი ჯარისკაცის ფიზიკური დატვთვა, როგორ მოახერხე იარაღთან შეგუება და რა იარაღს იყენებდი პირადად შენ?

"ვიყენებდი ამერიკულ ავტომატურ-შაშხანას მ4-ს. შეიძლება ითქვას რომ პირველი გასროლა არის საკმაოდ რთული და საშიში. შემდეგ, როცა დღეში რამდენიმე ასეულ ტყვიას ისვრი უფრო უახლოვდები შენს იარაღს. ეს არის წვრთნა, ეს არის ვარჯიში და შენ ვალდებული ხარ კარგად იცნობდე შენს იარაღს, ის ხდება შენი ცხოვრების  ნაწილი. ბაზიდან გასვლამდე,  ყოველი ოპერაციის წინ,  ერთი მჭიდი მაინც უნდა ისროლო. როცა ამას სამი წლის განმავლობაში ყოველდღიურ რეჟიმში აკეთებ იარაღი შენი უახლოესი მეგობარი ხდება და თავადვე ქმნი სროლის საკუთარ სტილს."

რა ტიპის ოპერაციების ჩატარება უხდებოდა შენს ქვედანაყოფს?

"ჩვენს ქვედანაყოფს ძირითადად ეჭვმიტანილების დაკავება და კონკრეტულ პუნქტებამდე გადაყვანა, ასევე საზღვრისპირა რაიონების კონტროლი ევალებოდა. სამწუხაროდ კონკრეტული ოპერაციების შესახებ ბევრს ვერაფერს გეტყვით რადგან ეს სამხედრო საიდუმლოა. დაძაბულობა ყოველთვისაა, ყოველთვის ყველაფრისთვის მზად უნდა იყო. წინასწარ იცი შენი საქმე, ის რასაც აკეთებ. რაც არ უნდა გააკეთო, იცი რომ ეს მართალი საქმეა, მაშინაც კი თუ ეს არაა მართალი. როცა ჯარში სამსახურს ასრულებ მერე უფრო მეტი-დრო გრჩება მტყუანისა და მართალის გასარჩევად, მაგრამ როცა იქ ხარ ამაზე არ ფიქრობ.  არმიაში ყოფნისას ერთი სული გაქვს როდის მორჩები სავალდებულო სამსახურს, თუმცა რომ ამთავრებ ამ ყველაფერს შემდეგ ხანდახან გენატრება კიდეც იქაურობა, გენატრება მეგობრები და ის მძაფრი შეგრძნებები რომელიც იქ გამოიარე. იხსენებ კონკრეტულ ოპერაციებს და რაც არუნდა საშინლად ჟღერდეს ყველაზე მეტად შენი იარაღი გენატრება... რამდენიმე თვეა მოვრჩი სავალდებულო სამსახური და ერთი სული მაქვს როდის მომიწევს რეზერვი, იმიტომ რომ უკვე მენატრება ჯარისკაცის ცხოვრება. ისრაელის თითოეულ მოქალაქეს სარეზერვო შეკრება წელიწადში 30 დღით უტარდება."

-რამდენადაც ვიცი ისრაელის მოქალაქეს იმ შემთხვევაში თუ სხვა ქვეყანაში ცხოვრობს აქვს უფლება თავი აარიდოს სარეზერვო შეკრებას. თუ უახლოეს პერიოდში იქნება ომი რომელიმე ქვეყანასთან მზად ხარ ჩაეწერო კვლავ "ცაჰალის" რიგებში და დაიცვა საკუთარი ქვეყანა? 

"სიმართლე გითხრათ პატრიოტიზმზე მეტად ჯარში ჩემი მეგობრების სიყვარული დამაბრუნებს. პირველ რიგში დავბრუნდები იმიტომ რომ ომის შემთხვევაში ჩემი ბიჭების გვერდით ვიყო, დავიცვა საკუთარი ახლობლები და საკუთარი ოჯახი. ასერომ თუ საჭირო ვიქნები აუცილებლად დავბრუნდები, მე იქაურობას ვეკუთვნი." 

Monday, January 16, 2012

ცოცხალია თუარა ჰაკიმულლა?!

 ჰაკიმულლაჰ მეჰსუდი დაიღუპა - ამის შესახებ ინფორმაცია ამჯერად დასავლურმა სააგენტოებმა, პაკისტანურ მედიაზე დაყრდნობით გაავრცელეს. ბოლო მონაცემებით პაკისტანის შეიარაღებული ძალების დაზვერვის დეპარტამენტმა "თალიბების" სატელეფონო საუბრების ჩანაწერო მოიპოვა, სადაც ისინი 12 იანვარს, ლიდერის გარდაცვალების შესახებ საუბრობენ.


აღნიშნული ინფორმაცია უკვე უარყო მოძრაობა თალიბანმა. მათი განცხადებით ინფორმაცია ჰაკიმულლას გარდაცვალების შესახებ მტკნარი სიცრუე და დასავლური სპეცსამსახურების მორიგი პიარ-კამპანიაა.  მსოფლიოს ერთ-ერთი ყველაზე გავლენიანი ტერორისტის გარდაცვალების შესახებ გავრცელებული ინფორმაცია აქამდე რამდენჯერმე არასწორი აღმოჩნდა.


ჰაკიმულლას გარდაცვალების შესახებ ინფორმაცია პირველად 2010 წლის იანვარში გავრცელდა. 14 იანვარს ამერიკული უპილოტო საფრენი აპარატის მიერ შახტოის რაიონის ერთ-ერთი აულის დაბომბვისას 18 ტერორისტი დაიღუპა, პაკისტანური  სააგენტოების ცნობით დაღუპულთა შორის ჰაკიმულლაც იყო, თუმცა როგორც მოგვიანებით გაირკვა ინფორმაცია სიმართლეს არ შეესაბამებოდა. ამ ინფორმაციას თავად ჰაკიმულა გამოეხმაურა -"მალე დადგება დრო, როდესაც ჩვენი მებრძოლები ამერიკის უმსხვილეს ქალაქებს დაარტყამენ, თქვენ კი ამერიკის მოკავშირეებო, სჯობს უარი თქვათ მათთან თანამშრომლობაზე, წინააღმდეგ შემთხვევაში ალლაჰის მებრძოლები თქვენამდეც მოაღწევენ"




ჰაკიმულლა 1979 წელს, პაკისტანში დაიბადა. ის ტერორისტული მოძრაობა "თალიბანის" პაკისტანურ ფრთას 2009 წლის აგვისტოდან, ბაითულა მეჰსუდის დაღუპვის შემდეგ ხელმძღვანელობს. (პაკისტანის შინაგან საქმეთა მინისტრის, რეხმან მალიკის ინფორმაციით, ბაითულა ზალპურ-რეაქტიული არტულერიის  დაბომბვის შედეგად, ცოლებთან და თანამებრძოლებთან ერთად ქვეყნის ჩრდილოეთ ნაწილში დაიღუპა)  ჰაკიმულლა ამ დრომდე ოსამა ბინ ლადენის იდეების მთავარ რეალიზატორად და თალიბთა ერთ-ერთ სასტიკ ემირად არჩება. მისი მებრძოლების კისერზე არაერთი თავდასხმა თუ ტერორისტული აქტია, მათ შორის პაკისტანისა და ავღანეთის ფარგლებს გარეთ. 




2010 წელს ნიუ-იორკში, თაიმს სკვერზე პოლიციამ ტერაქტი აღკვეათა. საბრძოლო მასალის აფეთქებას, რომელიც გამნაღმველებმა დროულად გააუვნებელყვეს შესაძლოა მშვიდობიან მოქალაქეებს შორის მსხვრეპლი და ნგრევა გამოეწვია. მოგვიანებით ერთ-ერთმა ისლამისტურმა პორტალმა გაავრცელა ინფორმაცია, რომლის თანახმადაც დაგეგმილი ტერაქტის უკან პაკისტანელი თალიბები იყვნენ. ამერიკის გამოძიების ფედერალური ბიუროს მონაცემებით ტერაქტი სწორედ  ჰაკიმულლაჰ მეჰსუდის მებრძოლებმა დაგეგმეს.


 2010 წელსვე ამერიკამ ჰაკიმულლა მსოფლიოს ყველაზე საშიში ტერორისტების სიაში შეიყვანა. მასზე დასავლური სპეცსამსახურები დღემდე ნადირობენ, თუმცა როგორც ჩანს არცთუ ისე წარმატებით. ამ დრომდე მისი ლიკვიდაციის შესახებ გავრცელებული არაერთი ინფორმაცია სიმართლეს არ შეესაბამებოდა, პრესაში გამოქვეყნებულ თითოეულ ინფორმაციას პაკისტანელი ლიდერი თავადვე ეხმაურებაა და მსოფლიოს ახალი ტერაქტებით ემუქრება. საინტერესოა ამჯერად მაინც თუ შეესაბამება სიმართლეს მისი გარდაცვალების შესახებ გავრცელებული ინფორმაცია.

Friday, January 13, 2012

სკანდალი საზღვაო ქვეითთა კორპუსის გარშემო!

11 იანვარს ინტრნეტპორტალებზე გავრცელდა  სკანდალური ვიდეო, სადაც ამერიკელი საზღვაო ქვეითების მორიგი სამხედრო დანაშაულია ასახული. კერძოდ - საუბარია ვიდეოჩანაწერზერომელიც სამხედროების მიერ ცხედრებისადმი ამორალურ მოპყრობას ასახავს. ოთხი საზღვაო ქვეითი სამი მოკლული თალიბის ცხედარს აშარდავს. როდის, ან ვინ გადაიღო კადრებიჯერჯერობით უცნობია



 სამხედროების ამ ქმედებამ აღშფოთება გამოიწვია როგორც ისლამურ სამყაროში, ასევე სამხედრო წრეებში.პენტაგონი ვიდეოს გამოჩენით შეშფოთებულია. უწყების ოფიციალური წარმომადგენლისჯონ კიბრის განცხადებითამგვარი უხეში ქმედებავისაც არ უნდა ჩაედინა ისმიუღებელიაამერიკის თავდაცვის მინისტრმა.  ლეონ პანეტამ პირობა დადო, რომ ამ ფაქტის მონაწილე ჯარისკაცები მთელი სიმკაცრით დაისჯებიან. ავღანეთის პრეზიდენტმა, ჰამიდ ყარზაიმ კი ამერიკელი სამხედროების მოქმედებას "არაადამიანური" უწოდა.
                                                   (ფაქტის ამსახველი ვიდეომასალა) 


მოკლული ავღანელების შეურაცხყოფაში ეჭვმიტანილი ამერიკელი სამხედროებიდან ორის ვინაობა უკვე ცნობილია, თუმცა მათი სახელები ამ ეტაპზე გამოძიების ინტერესებიდან გამომდინარე არ სახელდება.  ამერიკის საზღვაო ქვეითთა კორპუსის ხელმძღვანელობის განცხადებით, სამხედროები ჯერ კიდევ საზღვაო ქვეითთა მესამე ბატალიონის მეორე დივიზიის წევრები არიან. ისინი ISAF-ის სამშვიდობო მისიის ფარგლებში ავღანეთის სამხრეთით, ჰელმანდის პროვინციაში მსახურობდნენ.



 ავღანეთში ამ ეტაპზე 20 ათასამდე ამერიკელი საზღვაო ქვეითია დისლოცირებული. ისინი, ძირითადად, ყანდაღარისა და ჰელმანდის პროვინციებში მოქმედებენ. საერთო ჯამში, ავღანეთში, 90 ათასამდე ამერიკელი სამხედრო მსახურობს.

Wednesday, January 11, 2012

გილად შალითი - ანუ 1= 1027


 ისრაელისა და პალესტინის ავტონომიის სასაზღვრო ზოლის მონაკვეთზე პატრულირებისას 2006 წელს, პალესტინური ტერორისტული ორგანიზაცია "ჰამასის" წევრებმა ისრაელის სატანკო ჯარების სერჟანტი გილად შალითი ტყვედ აიყვანეს. წლების განმავლობაში შალითის შესახებ ებრაული მხარე პრაქტიკულად არ ფლობდა ინფორმაციას, ტერორისტები კი მისი თავისუფლების სანაცვლოდ ისრაელის ციხეებში მყოფი "ჰამასის" ლიდერების გადაცემას მოითხოვდნენ, რომელთაც ადგილობრივი  კანონმდებლობის თანახმად სამუდამო პატიმრობა ჰქონდათ მისჯილი.
ოფიციალური თელავივი ამ შემოთავაზებაზე წლების განმავლობაში თავს იკავებდა, თუმცა საბოლოოდ ხუთწლიანი ყოყმანის შემდეგ ქვეყნის ხელისუფლებამ გადაწყვიტა დაკავებული სერჟანტის განთავისუფლების სანაცვლოდ ციხიდან ტერორისტები გამოეშვა.


ფაქტი იმისა, რომ სახელმწიფო საკუთარ ჯარისკაცზე ზრუნავს საკმაოდ შთამბეჭდავია, ეს დოგმაა და ასეც უნდა იყოს, თუმცა შალითის განთავისუფლებისას მსოფლიომ მორიგი შოკი მიიღო, ებრაულმა მხარემ საკუთარი ჯარისკაცის გამოსასყიდად ციხიდან 1027 (!) პალესტინელი გაანთავისუფლა, რომელთა აბსოლუტური უმეტესობაც ტერაქტებში, ლოკალურ თავდასხმებსა და ისრაელის ეროვნული ინტერესების საწინააღმდეგო  სადაზვერვო სამუშაოებში იყო ეჭვმიტანილი. გათავისუფლებულთა შორის 27 ქალბატონი იყო. მხოლოდ ამის შემდეგ დაუბრუნდა ღაზას სექტორში ტყვედ მყოფი შალითი საკუთარ ოჯახს.

მოლაპარაკებებში მედიატორის როლს ეგვიპტე ასრულებდა.   "ჰამასის" წევრებმა ებრაელი ჯარისკაცი იორდანეს დასავლეთ სანაპიროზე, რამალაში ჩასულ ეგვიპტის სპეცსამსახურების წარმომადგენლებს გადასცეს, ამის შემდეგ კი შალითი სამხედრო ვერტმფრენით ისრაელის მიმართულებით ცენტრალურ სამხედრო ავიაბაზა"ტელ ნოფზე"  გადააფრინეს.


გათავისუფლებულ ჯარისკაცს ბაზაზე ოჯახის წევრები, ისრაელის არმიის სპიკერი, გენერალი მორდეხაიმი და "ცახალის" მაღალჩინოსნები დახვდნენ.

თუმცა მას გაცილებით დიდი სურპრიზი ქალაქში ელოდა. სერჟანტის განთავისუფლება პომპეზურად აღნიშნეს ისრაელის ყველა დიდ ქალაქში.  "შალითი ნაციონალური გმირი" -  სკანდირებდა ქუჩაში შეკრებილი ებრაული მოსახლეობა. ისრაელის პრემიერ მინისტრმა, ბენიამინ ნეთანიაჰუმ სპეციალურ გამოსვლაში  აღნიშნა, რომ თითოეული გათავისუფლებული პალესტინელი, რომელიც ტერორისტულ საქმიანობას დაუბრუნდება, სასამართლოს წინაშე კვლავ წარსდგება. ისრაელის ციხეებში ამ დროისთვის დაახლოებით 6 ათასამდე პალესტინელი იმყოფება.



ტყვეების გათავისუფლება ზარ-ზეიმით აღნიშნეს პალესტინელებმაც. ისრაელის ციხეებიდან გათავისუფლებულებს ოფიციალური დახვედრა რამალას ცენტრალურ მოედანზე მოუწყვეს.  მებრძოლებს პირადად შეხვდა პალესტინის ლიდერი მაჰმუდ აბასი. აბასი ოფიციალური თელავივის გადაწყვეტილებას მიესალმა და აღნიშნა, რომ პალესტინელი მებრძოლების გათავისუფლება კიდევ ერთი წინგადადგმული ნაბიჯია მხარეებს შორის ურთიერთობის ნორმალიზებაში.



„გვჯერა, რომ ჩვენ საკუთარი სახელმწიფო გვექნება და მათაც - თავისი. და ერთმანეთთან მშვიდობიან თანაცხოვრებას შევძლებთ“ - აღნიშნავდა აქციის ერთ-ერთი მონაწილე.


ებრაელი ჯარისკაცი ამ დროისთვის საკუთარ საქმიანობას ისრაელში აგრძელებს. ხუთწლიანი ტყვეობის, შიმშილისა და დამცირების შემდეგ სერჟანტი შალითი თავს კარგად გრძნობს. მიმდინარე წლის დასაწყისში კი ებრაულმა და პალესტინურმა მხარეებმა მოლაპარაკებები განაახლეს. ასეთია ერთი ებრაელი ჯარისკაცის ისტორია, რომლის უფლებები და  სიცოცხლე ბოლომდე დაიცვა საკუთარმა ქვეყანამ.

Friday, January 6, 2012

შობამდე ერთი დღით ადრე ავღანეთში კიდევ ერთი ქართველი სამხედრო დაიღუპა!


 კიდევ ერთი დაღუპული სამხედრო მოსამსახურის შესახებ ოფიციალური ინფორმაცია საქართველოს თავდაცვის სამინისტრომ ზუსტად  19:06 წუთზე გაავრცელა... 


კაპრალი ბესიკ ნინიაშვილის დაღუპვიდან ზუსტად რვა დღის შემდეგ საქართველომ ავღანეთის სამშვიდობო ოპერაციაში 12-ე ჯარისკაცი დაკარგა. ნინიაშვილი ახალ წლამდე ერთი დღით ადრე, თვითნაკეთი ნაღმის აფეთქებას ემსხვერპლა, შობამდე ერთი დღით ადრე კი თალიბების თავდასხმის დროს  მიღებული ჭრილობის შედეგად  შედეგად მესამე ქვეითი ბრიგადის 31-ე მსუბუქი ქვეითი ბატალიონის ჯარისკაცი, კაპრალი შალვა ფაილოძე დაიღუპა. კონკრეტულად თუ რა ვითარებაში დაიღუპა ფაილოძე უცნობია, იყო ეს ჩასაფრება  პატრულირებისას თუ საბრძოლო  ოპერაცია.

კაპრალი ფაილოძე ISAF-ის  (საერთაშორისო უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ძალები) სამშვიდობო მისიის ფარგლებში ჰელმანდის პროვინციაში მსახურობდა. ის  საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში 2008  წლიდან ირიცხება. სამხედრო სამსახურის პერიოდში მიღებული აქვს მედალი  ”სამშვიდობო ოპერაციებში მონაწილეობისათვის“.
თავდაცვის სამინისტრო მწუხარებას გამოთქვამს მომხდარის გამო და უსამძიმრებს დაღუპულის ოჯახს. როგორც სამინისტროს ოფიციალურ ვებ გვერდზეა განმარტებული,  დაღუპული მებრძოლის ოჯახი  საქართველოს კანონმდებლობით დადგენილ სოციალურ პაკეტს მიიღებს.


Monday, January 2, 2012

- 11 ანუ დაწყევლილი ჰელმანდი...


ნაღმი - იარაღი, რომლისგანაც დაცული არავინააავღანეთში სამხედრო დავალების შესრულებისას კიდევ ერთი სამხედრო მოსამსახურე დავკარგეთ. 22 წლის ბესიკ ნინიაშვილი ჰელმანდის პროვინციაში, პატრულირებისას, თვითნაკეთ ნაღმზე (.. IED-ზე) 30 დეკემბერს აფეთქდა. ბესო ნინიაშვილი მეთერთმეტე ქართველი ჯარისკაცია რომელიც ავღანეთში დაიღუპა...

                                            (კაპრალი ბესო ნინიაშვილი ავღანეთში)
კაპრალი ბესო ნინიაშვილი წარმოშობით აგარიდან იყო, თბილისში 19 წლის მეუღლესთან და ოჯახის წევრებთან ერთად ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობდა. მისი დაღუპვის შესახებ ოჯახს თავდაცვის სამინისტრომ იმავე დღეს აცნობა. კაპრალი ნინიაშვილი საქართველოს შეიარაღებული ძალების მესამე ქვეითი ბრიგადის 31- მსუბუქი ქვეითი ბატალიონის შემადგენლობაში მსახურობდა. ის საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში 2007 წლიდან ირიცხებოდა. სამხედრო სამსახურის პერიოდში მიღებული აქვს მედალი საბრძოლო დამსახურებისთვის, საპატიო სიგელი, მედალი საბრძოლო იარისთვის და მედალი "სამშვიდობო ოპერაციებში მონაწილეობისთვის" - ავღანეთში დაღუპული კაპრალის ცხედარი საქართველოში გადმოასვენეს.

პირველი დანაკარგი ქართულმა ქვედანაყოფებმა ავღანეთში 2010 წლის 5 სექტემბერს განიცადა.
                                        (მუხრან შუკვანი ავღანეთში გამგზავრებამდე)

"სანამ გარდავიცვლები, მინდა ისე განვლო წუთისოფელი, რომ სიკვდილიც საამო იყოს და ღმერთმა მიიღოს ჩემი ცოდვილი სული" - ეს სიტყვები მესამე ქვეითი ბრიგადის 31- ბატალიონის "ბრავო" ასეულის მეთაურს, უფროს ლეიტენანტ მუხრან შუკვანს ეკუთვნის.
მუხრან შუკვანი ავღანური ყიშლაღის გაწმენდისას სნაიპერის  ტყვიამ იმსხვერპლა. ის საქართველოს შეიარაღებული ძალების რიგებში 2006 წლიდან მსახურობდა, მიღებული აქვს მესამე ხარისხის უწყებრივი მედალი "საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში უმწიკვლო სამსახურისთვის) უწყებრივი მედალი საბრძოლო იარისთვის და მედალი "სამშობლოში თავდადებული"
                                             (მუხრან შუკვანიავღანეთში გამგზავრებამდე)

მუხრან შუკვანის დაღუპვიდან დაახლოებით 25 დღეში, 30 სექტემბერს  31- ბატალიონმა სამშობლოში როტაციამდე მორიგი დანაკარგი განიცადა. პოლკოვნიკი რამაზ გოგიაშვილი, სერჟანტი დავით ცეცხლაძე, კაპრალი გიორგი კოლხიტაშვილი და კაპრალი ნუგზარ კალანდაძე ჰელმანდის პროვინციაში საბრძოლო ოპერაციისას დაიღუპნენ.
                                        (პოლკოვნიკი რამაზ გოგიაშვილი ავღანეთში)


 "შავი სექტემბერი" 31- მსუბუქი ქვეითი ბატალიონისთვის ავღანეთში ამით დასრულდა. 31- ბატალიონმაქართული ქვედანაყოფების მიერ, სამშვიდობო ოპერაციების ისტორიაში ყველაზე მეტი მსხვერპლი განიცადა
                                                      
                                            (სერჟანტი დავით ცეცხლაძე ავღანეთში)

ავღანეთის სამშვიდობო ოპერაციაში მონაწილეობისას 2011 წლის 22 თებერვალს ნაღმზე აფეთქების შედეგად დაიღუპა კაპრალი გიორგი ავალიანი, აფეთქებისას კიდევ ორი სამხედრო მოსამსახურეკაპრალები - ნიკოლოზ დეისაძე და ედნარ აბულაძე დაიჭრა.
                                                            (კაპრალი გიორგი ავალიანი)

2011 წლის 5 მარტს აფეთქების შედეგად დაჭრილი კაპრალი ვალერი ვერსკიანი, რომელმაც ყელის არეში სამი ჭრილობა მიიღო, გერმანიაში, სამხედრო ჰოსტიპალში გარდაიცვალა. ის გერმანიიდან სამშობლოში 18 მარტს გადმოასვენეს. აეროპორტში ცხედრის ჩამოსვენებას დაესწრნენ საქართველოს თავდაცვის მინისტრი ბაჩო ახალაია, გაერთიანებული შტაბის უფროსი, გენერალ-მაიორი დევი ჭანკოტაძე, თავდაცვის სამინისტროს სამოქალაქო ოფისის და გაერთიანებული შტაბის ხელმძღვანელი პირები და აშშ-ის ელჩი საქართველოში ჯონ ბასი.
                    (კაპრალი ვალერი ვერსკიანის გადმოსვენება გერმანიიდან საქართველოში)
                                      

თალიბების თავდასხმის შემდეგ ჰელმანდშივე 2011 წლის ივნისში დაიღუპა მესამე ქვეითი ბრიგადის ჯარისკაცი, რიგითი , გია გოგუაძე. ის თალიბების მიერ გახსნილი ცეცხლის შედეგად დაიჭრა, მოხდა მისი დროული ჰოსპიტალიზაცია თუმცა ჭრილობის სიმძიმის გამო ექიმებმა მისი გადარჩენა ვერ მოახერხეს. რიგითი გოგუაძე საქართველოს შეარაღებულ ძალებში 2010 წლიდან მსახურობდა.

2011 წლის მაისში ნაღმმა შეიწირა 33- ბატალიონის უმცროსი სერჟანტის ლავროსი ივანიაძის სიცოცხლე. ივანიაძე პატრულირების  დროს, ჰელმანდის პროვინციაში დაიღუპა. ის საქართველოს შეარაღებულ ძალებში 2005 წლიდან მსახურობდა, 2007-2008  წლებში სამშვიდობო მისიით  ერაყშიც იმყოფებოდა

2011 წლის აგვისტოში, პატრულირებისას თალიბი ტერორისტების ტყვიამ იმსხვერპლა უმცროსი სერჟანტი რეზო ბერიძეც. ის საქართველოს შეიარაღებულ ძალებში 2002 წლიდან მსახურობდა, ავღანეთის მისიამდე უმცროსი სერჟანტი ერაყის განთავისუფლების ოპერაციაშიც მონაწილეობდა. ჭრილობა მის შემთხვევაშიც სასიკვდილო აღმოჩნდა.
                                                    
                                                  

 ISAF-ის (საერთაშორისო უსაფრთხოების უზრუნველყოფის ძალები) სამშვიდობო ოპერაციაში საქართველომ სულ 11 სამხედრო მოსამსახურე დაკარგა. იმედია სამომავლოდ არ გაიზრდება დაღუპულთა რიცხვი
რაც შეეხება ზოგადად საქართველოს ჩართულობას ავღანეთის სამშვიდობო ოპერაციაში - ნატო- სამხედრო ოპერაციაში ქართველი სამხედროები პირველად  2004 წელს ჩაერთვნენ, 50 ქართველი ჯარისკაცის ფუნქცია, ავღანეთში მიმდინარე საპრეზიდენტო არჩევნების უსაფრთხოების უზრუნველყოფა იყო. 6 თვიანი როტაციით, 2007 წლის ნოემბრიდან ISAF-ის სამშვიდობო ოპერაციაში ქართველი ექიმები ერთვებიან. ისინი გჰორის პროვინციაშილიტვური  კონტინგენტის შემადგენლობაში ასრულებენ სამშვიდობო მისიას. 2009 წლის ნოემბერიდან  ქართულმა სამშვიდობო ასეულმა ქაბულში, ფრანგული კონტინგენტის შემადგენლობაში  დაიწყო მისიის შესრულება. მათი ფუნქცია რეგიონალური სარდლობის შტაბ-ბინაში მდებარევორჰაუზ”-ის ბაზაზე უსაფრთხოების უზრუნველყოფის იყო. 2010 წლის აპრილიდან კი ქართველი სამხედროები სამყაროს ერთ-ერთ ყველაზე ცხელ წერტილში, ჰელმანდში საბრძოლო ოპერაციებს დღემდე ახორციელებენ.