დღეს თუ დავეცი, მე ხვალ აღვსდგები,
შენ არ მიგლოვო ძვირფასო, არა.
ამდენი სისხლი, ამდენი ცრემლი,
საქართველოსთვის სულაც არ კმარა!
იყო სამასი და იყვნენ ცხრანნი,
სიკვდილის წინაც მღეროდნენ რეროს,
ცად აზიდულნი ხუთჯავარას ჰფენდნენ
მტრის სისხლით რწყავდნენ მშობლიურ მდელოს!
აჰა, მეც ვკვდები ამ შენს მკლავებში,
უკვე ამ გმირთა აჩრდილებს ვგავვარ
დღეს შევუერთდი რჩეულთა რიგებს
შენ არ მიგლოვო ძვირფასო არა!
No comments:
Post a Comment